In september heb ik de Glomma Workshop gevolgd. Een workshop van een week waarin je leert vliegvissen in de harde condities van Noorse rivieren. Als je van lekker eten en drinken houdt of als je prijs stelt op het comfort van een hotelletje, dan is dit overweldigende land misschien niet de beste keuze. Je kunt er ook beter niet heengaan als je het water in Duitsland of België al hard genoeg vindt stromen. Ben je daarentegen een buitenmens en bestand tegen leegte, stilte en rauwe schoonheid met geweldig water, dan is Noorwegen een absolute aanrader. De Glomma en de Folla zijn twee van de rivieren die we tijdens de workshop bezoeken. Nederig in een machtig landschap vang je de ene na de andere vlagzalm (en in september sporadisch een wilde forel). Je kunt fantastische resultaten halen, als je weet hoe. En dat leer je tijdens de workshop.
Informatie over de workshop 2010 kun je aanvragen via
Daar sta je dan klein te wezen en groots te vangen.
Zestien mensen, vier groepen
De workshop belooft vlagzalm aan alle zestien deelnemers. De cursisten kennen elkaar niet en worden in vier groepen opgesplitst, waardoor er veel persoonlijke tijd en aandacht kan worden gegeven aan elke deelnemer. Dat is prettig; iedereen heeft immers andere skills en een eigen niveau. Ikzelf kom bij drie zeer plezierige mensen terecht. Het is de bedoeling om met z'n vieren een week lang op te trekken. Dat wil zeggen: een hut delen, de workshop volgen, eten, reizen, alles. En dat lukt wondergoed; we kunnen het uitstekend met elkaar vinden. Het is een bijzonder talent van de organisatie dat ze de juiste mensen met elkaar laten optrekken.
Neusje van de vlagzalm op vliegvisgebied
Aan alle onderdelen van het vliegvissen (casten, entomologie, binden, het lezen van water) wordt uitgebreid aandacht geschonken. Voor al die aspecten zijn er Nederlandse instructeurs – en niet de minste: Bas de Bruin (EFFA master) Wim Alphenaar (vliegbinder en innovator) en Erik van de Hoek (beter bekend als Erik de Noorman). Zij worden bijgestaan door een drietal Noorse gidsen en de (Nederlandse) eigenaar van de camping die de workshop organiseert.
Vlagzalm in de hand
Leren in de ochtend
Zo half september kan het in Koppang 's nachts al vriezen. De nachten en ochtenden zijn koud en het water van de rivieren is dat ook zodat geen insect het in zijn hoofd haalt te gaan uitkomen. Pas als de zon flink schijnt zie je vanaf het middaguur eendagsvliegen en sedges ronddolen boven en rond het water. Aan het eind van de zomer kun je vanaf het middaguur lekker vis gaan vangen. Dat heeft als voordeel dat de workshop zich in de ochtend kan bezighouden met theorie: beestjes nabinden die je in de rivier onder stenen hebt gevonden. Je werptechniek verbeteren en de reach, bow, switch cast en parachuteworpen leren toepassen. Talloze nimftactieken en -technieken aanleren. Elke van de vier groepen volgt gedurende de week een eigen programma waarin dat alles aan bod komt.
In de rivier
Toepassen in de middag
Vanaf 12.00 uur ga je op pad. Een Noorse gids brengt je op de mooiste en visrijke plekken die je als gewone sterveling nooit zult kunnen vinden. Wat een geweldige plekken heb ik in die week bezocht. Snelstromend, brede stukken, diepe pools, peuter- en pielriviertjes. Dus op de plek aangekomen: hup de rivier in, maar niet eerder dan nadat je goed gekeken hebt wat er gebeurt op het water, waar de stromingen zich bevinden en waar je vis kunt vermoeden. Daarvan gaan je resultaten fors omhoog. Het leukste is het wanneer wat je in de ochtend hebt geleerd ook echt blijkt te werken. Dat je ervaart dat je reach en bow cast stromingen opheffen wat een langere vrije drift voor je vlieg oplevert. Dat de vanochtend gebonden para dun de juiste keuze blijkt. Of dat die kinky roze glimnimf van Wim Alphenaar die hij na langdurig onderzoek heeft ontwikkeld inderdaad je hengel tot in de kurk van het handvat doet krommen.
Vlagzalm op Noors water
Water zoals de Glomma is groot. Het stroomt hard en heeft een stevige waterdruk, zodat de verplichte waadstok geen overbodige luxe is. Er zijn echter ook veel kleinere rivieren en beken waar je juist moet kruipen en sluipen - je waadpak wordt dan nauwelijks vochtig. En overal is vlagzalm te vangen. De vlagzalm is, zoals de naam doet vermoeden, een salmonide. Een sublieme sportvis die echt leuk wordt vanaf vijfendertig centimeter en spectaculair boven de veertig. Oersterk, lekker en prachtig met hun vlammende hoge rugvin. Zelf had ik er voor de workshop nog nooit een gevangen, maar nu heb ik ze gezien met vinnen in de mooiste kleuren: rood, blauw, naar groen toe, gestipt, gestreept. Het slijm van de vlagzalm doet qua geur denken aan tijm – niet voor niets is de Latijnse naam van het beest Thymus Thymus. En inderdaad: iedere deelnemer heeft ze gevangen, meestal in grote hoeveelheden.
Zo prachtig zijn ze (met dank aan Bas de Bruin)
Bagage
Als je de Glomma Workshop hebt gedaan, heb je de nodige skills waarmee je beter dan ooit uit de voeten kunt op (sterk) stromend water. Je bent in staat een rivier te lezen. Je kijkt beter naar wat er op en in het water gebeurt en je weet waar je op moet letten. En je hebt genoten van misschien wel het beste dat het vliegvissen in Europa te bieden heeft. Ik had echter ook een probleem: het was erg moeilijk om afscheid te nemen van dit prachtige land en de fantastische rivieren - en ik had in die week nog maar een heel klein stukje gezien van alle vliegvisrijkdom. Wat een beleving. Vliegvissen in Noorwegen is alsof je je voortdurend in een prachtige reclamefolder bevindt. Alles lijkt te mooi om waar te zijn. Maar het is waar, en dat is nu het mooie.
Med vennlig hilsen, Peter Post