Al meer dan 40 jaar toer ik die kant op, dat mooie, vlakke deel van Jutland ( je blijft een polderjongen) met die traag stromende, meanderende rivieren en beken. Met koeien en paarden langs de boorden, maar heden ten dage leven er ook wolven en damherten, en de zeearend heb ik ook over zien wieken.
De Konge Å is bijna altijd mijn bestemming, kamperen op de Kongeaacamping in Villebøl, of een hytte in de herfst, ik ving er mijn eerste zalm en zeeforel, ik zag de rivier veranderen, een beetje dood gaan, geen forel meer, de vlagzalm zo goed als verdwenen. Evenals de zalmen die onvoldoende reproduceerden door de twee kwekerijdammen in de rivier waar ze bijna niet door kwamen.
In 2017 werd de laatste dam uit de rivier verwijderd, en sindsdien gaat de zalmstand weer vooruit. Openingsdag 16 april 2023 en de 2 dagen daarna leverden meer dan 30 zalmen voor de Konge Å, allemaal vissen van 90 cm of meer! Allemaal zilverblank en beresterk.
De Varde Å leverde vorig jaar een vis van 124 cm!!
Ik heb al jaren de wens om deze openingsdag een keer mee te maken, als alle vissende Denen een dag vrij nemen, barbecue en worsten mee, een fles Gammel Dansk of Aquavit en elke vriendengroep een stek aan de rivier kiest, op jacht naar de eerste vis van het nieuwe seizoen.
Dit jaar ben ik samen met Marcel Brandhorst de openingsdag gaan meemaken.
We arriveerden op de 14e, rijden op zondag is veel relaxter, en betrokken 2 hutten, ik sliep in het kleine hutje voor de kinderen. De camping stond voor de zoveelste keer te koop aangeboden want Pia, de eigenaresse moest het een beetje rustiger aan gaan doen. Ik heb geloof ik wel 7 eigenaars meegemaakt in al die jaren.
Nu hebben wij hier in Nederland een erg natte winter en voorjaar gehad, maar daar was het nog een tikkie heftiger. De rivier stond tot haar nek aan toe vol water, de weilanden aan de oevers één modderbak en overal water, dus dat voorspelde lastig vissen. Toch zakte het water van zondag op maandag bijna 30 cm, zéér hoopvol, maar helaas, de volgende nacht regende het weer pijpenstelen, ergens stroomopwaarts, en de rivier bleef hoog.
Dinsdag de 16e, openingsdag, zagen we overal vissers langs de rivier, achter elkaar aan vissend, nog nooit zag ik er zoveel bij elkaar. Dat wilde ik nu een keer meemaken.
Marcel en ik begonnen met vissen vanaf de camping, allebei een dubbelhandige hengel, extra superfast zinkende polyleaders van 10 voet gemonteerd en maar hopen dat we in de buurt van de bodem konden komen, want daar zoek je een Deense zalm: onder de kant en bij de bodem.
Ik ben bang dat Marcels vliegen niet echt diep genoeg kwamen, ikzelf voelde de helft van de swing mijn vlieg nog wel over de bodem gaan, en dan houd je hoop, nietwaar. Maar de hele dag leverde niet meer op dan een snoek!
Die avond op de camping kwam een van de gasten aanlopen met een prachtige zalm op zijn rug, bijna 90 cm, en er was nog een 2e gevangen die we niet mochten aanschouwen. Maar beide vissen waren gevangen op een tros wormen (een zeer traditionele Deense methode) en achteraf bleek dat alle spinvissers die dag niet één aanbeet hebben gehad. De zalmvisserij was in heel Denemarken erg slecht, m.u.v. de Stor Å, helemaal in Noord-Jutland. Sommige rivieren produceerden helemaal niets!
Ook de dagen erna bleef het mager en álle vissen werden op wormen gevangen, bizar!
Op onze 2e visdag hebben we de Holsted Å opgezocht, een kleine beek met normale waterstand én: afgeladen met regenboogforellen van 40-50 cm die uit een kwekerij stroomop waren weggespoeld.
We vingen! Tot beider tevredenheid, hoewel ik mijn zalmopzet bleef gebruiken in de hoop een hele vroege optrekker tegen te komen. 2x kreeg ik een aanbeet van mogelijk een zalm of zeeforel, maar ik haakte niets. In de vangstrapporten van de Zuid-west Jutlandse sportvisvereniging (SSF) vind je dan ook nooit een voorjaarsvis voor de Holsted Å.
Deze keer meldden tientallen Denen hun gevangen regenbogen, die soms, als exoot zijnde, in het weiland worden gegooid voor de vossen.
Voor Marcel was dit de eerste maal vliegvissen in Denemarken én de 1e maal dubbelhandig.
We hebben een paar heel gezellige dagen gehad, goed en veel gegeten, de Deense biertjes smaakten weer voortreffelijk en ik had eindelijk de openingsdag meegemaakt.
Ja, die pony’s zijn er nog steeds en willen nog steeds weten of je eten bij je hebt.
Nu maar hopen dat de camping weer net zo’n leuke eigenaar krijgt als Pia (en Hans).
Pia heeft me op moeilijke momenten nog weleens een biertje toegeschoven, we zijn gehecht aan elkaar. Gelukkig wonen zij op een steenworp afstand van de camping.