Op deze dag gaat een groep van 10 man richting Zegveld en De Meije om een dagje uit te waaien langs de dwarswetering van de Meijepolder. En uitwaaien word het!
In de beschutting van de boerderij , De Hollandse Boerderij genaamd, tuigen we op maar na 400 meter de weilanden ingelopen te zijn weten we dat het serieus hard waait. Dat word werken!
De Meijepolder is een zeer oude polder die met toestemming van de bisschoppen van Utrecht in de 12e en 13e eeuw werd ontgonnen. Dat betekende dat vanaf de oeverwal van het riviertje de Meije begonnen werd met het kappen van de moerasbossen (broekland) en het aanleggen van sloten met daartussen de smalle legakkers voor het vee.
De afwatering verliep nog vanzelf, het broekland lag enigszins hoger dan het rivierwaterpeil, maar zoals veengrond doet, het klinkt in door vertering van het veen en al rap waren er molens nodig om het waterpeil te beheersen. In 1682 werd het eerste Waterschap voor de Meijepolder en Zijllaan in het leven geroepen.
De dwarswetering verzamelt het water uit de polder via de vele, nu ondiepe, scheisloten en via de Meijevliet word het afgevoerd naar de Oude Rijn ten westen van Nieuwerbrug.
Toegang tot de polder gaat makkelijk als je parkeert bij de camping de Hollandse Boerderij, Meije 63. Bladzijde 38 van de gezamenlijke lijst van Viswateren laat zien op welke percelen je mag vissen.
Een enkele boer zal je vertellen dat hij geen vissers duldt, maar dan loop je maar door. Via dammen en af en toe een smalle plank en de vele bruggen kun je erg veel legakkers bereiken, in beide richtingen. Het bordje Verboden Toegang op het hek bij de wetering is blijven hangen na het baggeren van 2014, negeren dus.
De HSV Bodegraven geeft leden van de AUHV toestemming om te vissen in een deel van de polder, de lage nummers Meije 3 tot en met Meije 27, maar dit deel is erg ondiep met zeer helder water en een afwijkende peilbeheersing. na een bezoek ben ik niet meer terug geweest.
Ondanks de harde wind is iedereen van de groep erg te spreken over dit viswater. Helder, koffiebruin water van een meter-plus diep, goed toegankelijk vanuit meerdere hoeken. Dit is op 14 november wel belangrijk i.v.m. de harde wind.
Otto besluit al snel een dubbelhandige hengel in te zetten en dit levert hem een 80 cm snoek op.
Theo vangt een 75-er en Eric is spekkoper met 3 snoeken, de grootste bijna 85 cm. Of dat nu aan die paarse streamer heeft gelegen?
Na de lunch in de luwte van de boerderij gaan 7 man op huis aan en 3 man trotseren de wind nogmaals, Elian strikt nog een snoek met zijn meegebrachte spinhengel waarmee het totaal op 6 gevangen snoeken komt.
Dat vind ik voor deze polder te weinig maar de luchtdrukschommelingen zullen daar wel debet aan zijn. Voor de karpervissers onder ons: ga naar de Meije! Grote ruisvoorns zie je weinig, brasems soms met tientallen tegelijk als ze de scheisloten inkruipen.
De Meijepolder biedt je rust en ruimte!
